فلسفه ی نماز چیست؟

فلسفه ی نماز به یاد خدا بودن است‌‌،و در مقابل عظمت لایتناهی پروردگار عالمیان سر به سجده گذاشتن و تشکر از مقام ربوبی است،که همانا آداب عبودیت و نحوه ی ملاقات و مناجات و  حتی چگونگی ذکر را خود باری تعالی بر انسان ها آموخته است.

که تجلی آموزش بنده بودن و سر به درگاه خدا ساییدن و چگونگی مناجات و ملاقات را خداوند متعال در قرآن مجید سوره ی فاتحة الکتاب (حمد)در کلامش بر همه گان فرموده است و هر کس که با این فرمایش الهی به نماز می ایستدو سپاس خدا را می گوید جسم و جانش نور الهی می گیرد و به عبارت دیگراز ظلمت بیرون و وارد بر نور می شود و از زشتی ها و پلیدی ها دور می گردد.

فلسفه ی نماز یعنی چگونگی ارتباط با خدا و نوع تشریفاتی که ما لیاقت ملاقات با پروردگار عالمیان را داشته باشیم که اگر خود خداوند به ما درس بندگی و عبودیت و نحوه ی ذکر را یاد نمی داد ما نمی توانستیم با مقام ربوبی ارتباط داشته باشیم نماز غیر از اینکه یک حکم الهی است که در قرآن و بیانات ائمه(علیها سلام) به صورت مکرر آمده است و ما را ملزم بر خواندن نماز می کند ارتباطی است عارفانه و عاشقانه و با معرفت که لیاقت صحبت کردن با خدا و ارتباط با او را با حالت خاص نماز و تشزیفات ویژه اش خود پروردگار عالمیان به ما آموخته است و شکر و سپاس عطای این لیاقت از عهده ی ما خارج است...